Oğuzhan Atatanır (1997) “Durağan”

Figüratif resimle hafıza, aidiyet ve benlik temaları arasında kurduğu şiirsel dil ile tanınır. “Durağan” adlı çalışmasında, pastoral bir manzara içinde kırılgan bağı işler. Soluk renkler ve puslu atmosfer, zamansız bir an hissi yaratırken; figürlerin dinginliği, geçmişle şimdi arasındaki geçişi sezdirir. Atatanır’ın işleri, toplumsal hafızada yer etmiş anı parçalarını bireysel bir duygu coğrafyasına dönüştürür. Resimlerinde görülen sessizlik, çoğu zaman en derin anlatıyı taşır.