Harun Acı (1958) “Don Kişot”

Renk, hareket ve soyut form dili etrafında üretim yapan Harun Acı, dinamik yüzey kurgularıyla dikkat çeker. “Don Kişot” adlı bu dairesel çalışmasında, soyut form diliyle epik bir anlatıyı çağrıştıran dinamik bir yapı kurar. Renk geçişleri, keskin vurgular ve hareket hissiyle izleyiciye figüratif olmayan ama dramatik bir sahne sunar. Don Kişot’un hayal ve gerçek arasında salınan ruh hali, burada biçime dönüşür. Acı’nın üretiminde çoğu zaman cesur çizgiler, sokak kültürüne yakın bir tavır ve özgür bir yüzey dili öne çıkar.